Isıya dayanıklı çeliğin performans sınıflandırması

Isıya dayanıklı çelik, yüksek sıcaklıklarda yüksek mukavemete ve iyi kimyasal stabiliteye sahip bir alaşımlı çeliktir ve performans sınıflandırması esas olarak yapısal özelliklerine ve uygulama senaryolarına dayanmaktadır.

Isıya dayanıklı çelik esas olarak iki kategoriye ayrılır: ısıya dayanıklı çelik ve ısıya dayanıklı çelik. Sıcak mukavemetli çelik, 450 ila 900 santigrat derece sıcaklık aralığında kullanılır; bu, yalnızca iyi oksidasyon ve korozyon direncine sahip olmakla kalmaz, aynı zamanda iyi bir sürünme direnci ve kırılma mukavemeti sergiler, özellikle döngüsel yükleme altındaki yorulma stresi ortamları için uygundur. Bu tür çelik esas olarak buhar türbinleri ve gaz türbinlerinin rotorları ve kanatları, yüksek sıcaklıkta çalışmaya yönelik silindirler ve cıvatalar ve kazanların kızdırıcıları gibi temel bileşenlerde kullanılır.

Anti-oksidasyon çeliği olarak da bilinen ısıya dayanıklı çelik, genellikle 500 ila 1200 santigrat derece (bazıları 1300 santigrat dereceye kadar) arasında değişen yüksek sıcaklıktaki ortamlarda kullanılır. Ana özellikleri, uygun mukavemeti korurken mükemmel oksidasyon direnci ve korozyon direncidir. Oksidasyon önleyici çelik, krom, alüminyum ve silikon gibi elementler ekleyerek yüksek sıcaklıklarda metal yüzeyinde yoğun bir oksit filmi oluşumunu teşvik ederek daha fazla oksidasyonu etkili bir şekilde önler. Bu elementler çeliğin oksidasyon direncinin ve yüksek sıcaklıktaki gaz korozyon direncinin arttırılmasında önemli bir rol oynar. Ancak aşırı alüminyum ve silikon içeriği çeliğin oda sıcaklığındaki plastisitesini ve termoplastisitesini azaltabilir.

Ek olarak, ısıya dayanıklı çelik metalografik yapısına göre östenit tipi, ferrit tipi, martensit tipi ve perlit tipine de ayrılabilir. Çeşitli ısıya dayanıklı çelikler, benzersiz organizasyon yapıları ve alaşım element oranları nedeniyle yüksek sıcaklıktaki ortamlarda benzersiz performans avantajları sergiler. Kazanlar, buhar türbinleri, güç makineleri, endüstriyel fırınların yanı sıra havacılık, petrokimya vb. alanlarda çeşitli yüksek sıcaklıktaki çalışma koşulları altında bileşenlerin üretim ihtiyaçlarını karşılamak için yaygın olarak kullanılmaktadırlar.